Funkcje podmiotów regulujących pełnią nie tylko organy państwowe, ale również inne podmioty, np. organizacje społeczne, związki twórcze, organizacje samorządowe, ubezpieczeniowe, partie polityczne. To jednak, że organy państwowe odgrywają w sferze gospodarki publicznej główną rolę, może wpływać na ograniczanie roli innych podmiotów regulujących, a tym samym sprzyjać monopolizacji i centralizacji decyzji. Wiążą się z tym pewne zagrożenia dla rozwoju różnorodnych form działań, uwzględniających tak bardzo zróżnicowane w tej sferze preferencje i uwarunkowania. Zagrożenie to jest tym większe, im mniejsze są kompetencje instytucji kontroli społecznej oraz im słabszy jest mechanizm negocjacji. Wśród różnych narzędzi regulacji można wyróżnić narzędzia ustalane przez organy centralne i przez organy terenowe: są to narzędzia administracyjne i parametryczne. Decydują one w różnym zakresie o merytorycznych, ekonomicznych, organizacyjnych i przestrzennych aspektach działalności sfery usług społecznych.