Istnieją w ekonomice i organizacji gospodarstw dwa pojęcia tak dalece bliskie, że nieraz nie są rozróżniane i między nimi stawia się znak równości. Są to pojęcia „skala produkcji” oraz „koncentracja produkcji”. W istocie rzeczy są to pojęcia różne. Pojęcie skali produkcji jest pojęciem podstawowym, z którym wiążą się określone prawidłowości teoretyczne. Skala produkcji dotyczy poszczególnych elementów, które w sumie składają się na pojęcie gospodarstwa rolniczego. Skalę produkcji mierzy się ilością środków produkcji użytych w określonym procesie produkcyjnym lub w określonej działalności czy też wielkością produkcji wytworzonej w określonej działalności produkcyjnej. Z kolei wielkość wytworzonej produkcji lub ogólna ilość środków produkcji i wielkość załogi w określonej jednostce gospodarczej bądź organizacyjnej, a więc w gospodarstwie lub przedsiębiorstwie, mówi o określonej koncentracji produkcji lub sił wytwórczych. Zwiększanie skali produkcji pociąga za sobą określone korzyści, nazywane zwykle ekonomią skali. Korzyści te wzrastają w miarę zwiększania skali produkcji, jednakże nie w sposób nieograniczony i nie wprost proporcjonalnie do zwiększającej się skali produkcji. Wykresem korzystnych efektów zwiększania skali produkcji jest krzywa mająca kształt zbliżony do kształtu krzywej produkcji, a więc kształt paraboli.