Osobowe wydatki budżetowe planuje się na podstawie określenia stanu i struktury etatów w poszczególnych dziedzinach oraz dostosowanych do nich tabel wynagrodzeń za pracę. Powtarzające się, regularne wydatki rzeczowe na utrzymanie i działanie organów i instytucji państwowych oraz organizacji społecznych są planowane na podstawie różnego rodzaju norm budżetowych. Wydatki o charakterze przelewów, np. emerytury, renty, subwencje, mają podstawę w przepisach prawnych, a ich wysokość zależy również od zdarzeń losowych, które ich wymagają. Wydatki inwestycyjne mają na ogół charakter niepowtarzalny, a o ich wysokości decydują kosztorysy budowy i wyposażenia poszczególnych obiektów. Do finansowania typowych obiektów i wyposażenia mogą być wykorzystywane typowe kosztorysy. Instytucjami budżetowymi nazywamy organy i instytucje spełniające różne funkcje państwowe i w związku ze swoją działalnością prowadzące gospodarkę według zasad budżetowych. Nie należą więc do nich przedsiębiorstwa państwowe działające na własnym rozrachunku. W odróżnieniu od organów finansowych państwa, dla których główne są cele fiskalne, dla innych organów i instytucji cele te mają charakter wtórny. Działalność wszystkich instytucji budżetowych pociąga za sobą określone wydatki, natomiast dochody przynoszą głównie organy finansowe państwa ściągające podatki.